Na Antarktydzie zachodzą zjawiska naturalne budzące niepokój na skalę globalną. Zainteresowanie to wynika nie tylko ze skali tych wydarzeń, ale także z ich możliwego związku z wymiana climático. Niedawno naukowcy przeprowadzili badanie niesamowite odkrycie:a zostało utworzone ogromna dziura w pobliżu wybrzeża Morza Weddella, co wprawiło społeczność naukową w zakłopotanie. Zjawisko to ma ogromne znaczenie, zwłaszcza po głębszym poznaniu go. dziura ozonowa i jego wpływ na zdrowie planety i jej związek z piękno Antarktydy.
Polynyas: Otwarte wody w lodzie morskim
Połynie to obszary otwartej wody otoczone lodem morskim. Mogą występować w różnych rejonach polarnych, zarówno na Antarktydzie, jak i na Arktyce. Te otwarte obszary wodne są wynikiem dwóch podstawowych procesów. Po pierwsze, mogą być tworzone poprzez proces termodynamiczny, gdzie temperatura wody nigdy nie osiąga punktu zamarzania. Po drugie, jego powstanie może być spowodowane działaniem wiatr katabatyczny lub prądy oceaniczne, które przesuwają lód ze swojego zwykłego miejsca, jak to zostało przeanalizowane w badaniach nad topnienie biegunów.
Niedawno odkryta połynia w Morzu Weddella jest szczególnie intrygująca, ponieważ znajduje się w sercu czapy lodowej, w miejscu, w którym zazwyczaj można by się spodziewać nienaruszonego lodu. Naukowcy badają przyczyny jego powstawania, ale nie udało się jeszcze wyciągnąć ostatecznych wniosków. Uważa się jednak, że ocieplenie wód Oceanu Antarktycznego może mieć związek z tym zjawiskiem, powodując topnienie lodu morskiego, a tym samym wpływając na warunki wrażliwość lodu na zmiany klimatyczne.
Historia Połyni na Morzu Weddella
Historia tych formacji w tym regionie nie jest nowa. Ostatni raz podobne zjawisko zaobserwowano w Morzu Weddella w latach 1970. XX wieku, kiedy nie dysponowano jeszcze odpowiednimi narzędziami technologicznymi pozwalającymi na szczegółowe badanie tego zjawiska. Teraz, dzięki zaawansowanej technologii satelitarnej i robotom podwodnym, które mogą badać głębiny morskie, naukowcom udało się przeanalizować tę połynię. Wielkość obecnej poliny szacuje się na około 80,000 kilometra kwadratowego, wykraczając poza terytorium Panamy, co zwiększa jego znaczenie w badaniu potencjał wybuchów wulkanów antarktycznych.
Zespół badawczy podkreśla, że polnya ta, podobnie jak dobrze znana Wzrost Maud, który również znajduje się w tym samym obszarze, wprowadził ekspertów w zakłopotanie. Połynię Maud Rise po raz pierwszy zaobserwowano w 1974 r. i od tego czasu widziano ją jeszcze wielokrotnie, jednak jej występowanie było sporadyczne. Zaobserwowano, że obecna połynia jest jeszcze większa i trwalsza, co czyni ją kluczowym obiektem badań dla lepszego zrozumienia zmian klimatu i ekosystemów polarnych, zwłaszcza w odniesieniu do .
Konsekwencje odkrycia
Odkrycie tej dziury i jej związek z globalnym ociepleniem niesie ze sobą kilka implikacji. Polony te nie tylko oddziałują na lokalne prądy oceaniczne, lecz mogą oddziaływać na cały globalny klimat. Uważa się, że Połynie umożliwiają znaczną wymianę energii między oceanem a atmosferą, co może zaburzyć cyrkulację oceaniczną. Dlatego też niezwykle istotne jest kontynuowanie badań nad wzrost temperatur i ich wpływ na warstwę ozonową.
- Interakcja oceanu i atmosfery: Dzięki poliniom ocean może przekazywać do atmosfery duże ilości ciepła i węgla, co wpływa na klimat regionu.
- Wpływ na gatunki morskie: Te otwarte przestrzenie mają kluczowe znaczenie dla życia morskiego, gdyż pozwalają ssakom morskim, takim jak foki i wieloryby, wynurzyć się na powierzchnię, oddychać i żerować w zmieniającym się środowisku.
- Konsekwencje dla zmian klimatycznych: Zjawisko to może być wskaźnikiem zmian warunków pogodowych spowodowanych ociepleniem oceanów i jego wpływem na równowaga warstwy ozonowej.
Nauka za Maud Rise Polynya
Najnowsze badania wykazały, że poliny Maud Rise i nowy otwór w Morzu Weddella są wynikiem szeregu anomalie oceaniczne oraz kombinacja czynników, takich jak prądy wodne, wiatr i ilość soli w wodzie. Stwierdzono, że w latach 2016 i 2017 cyrkulacja oceaniczna była szczególnie silna, co umożliwiło podnoszenie się cieplejszych i bardziej słonych wód głębinowych, co ułatwiło topnienie lodu morskiego i miało wpływ na topnienie lodowców na Antarktydzie.
Nasuwają się pytania o naturę tego zjawiska. Aby zrozumieć, jak powstają te połynie, należy zbadać interakcje między prądami oceanicznymi i lokalnymi warunkami meteorologicznymi, które z kolei mogą wpływać na tworzenie się i topnienie lodu. Eksperci wykorzystują dane z satelitów i urządzeń monitorujących oceany, aby identyfikować wzorce i lepiej zrozumieć zjawisko, a także tworzenie się warstwy ozonowej.
Istnienie tych polinii wskazuje na to, że stabilność lodu morskiego na Antarktydzie jest zagrożona. Niedawne badanie wykazało, że wymiana climático może zmieniać częstotliwość i rozmieszczenie tych polinii, co może mieć daleko idące konsekwencje dla życia morskiego i globalnego klimatu. Dzieje się tak, ponieważ polnyje wpływają na przepływ ciepła i węgla w oceanie, co może oddziaływać na klimat tak odległych regionów jak Ameryka Północna i Europa. Uważa się, że wiedza na ten temat jest niezbędna gigantyczna dziura na Antarktydzie jest niezbędna do zrozumienia przyszłości ekosystemu polarnego.
